delil var deyip delil göstermeyen saf insan

her "allah vardir" balonunu ufurdugunde delil gosterme ihtiyaci hissetmeyen, soruldugunda ise "her sey delil" iste diye sacmalayan, buyuk ihtimalle kendisi de delil aramayan bir garip dusunce yetisine sahip insandir.

agaci, cicegi, gunesi, canlilari ve insani gosterip "bunlar allah'in varligina delildir" demek delil ise, bir baska kisi de ayni genislikle ayni seyleri gosterip "bunlar allah'in var olmadiginin ispatidir" diyebilir. var olan bir seyi gostererek var olmayan bir seyin varligini ispatlamak mi, yoksa var olan seyleri gosterip "hani senin allah'in, bunlarin arasinda nerede duruyor?" diye sormak mi? cevap veriyorum: ikincisi...

elbette delil sikintisi bas gosterince "e, peki bu kadar seyi kim yaratti? yoktan mi var oldular" diye sivama kismi baslar. arkadasim, bu kadar seyin "yoktan" var olmayacagini kurgulayabilen mantigin neden "peki o zaman senin allah'in nasil yoktan var oldu?" sorusuna gelince motoru sogutuyor? ben sana desem ki "allah'in yaraticisi olmadigina, olamayacagina inaniyorsun da, neden bu var olan seylerin ille de bir yaraticisi olmasi gerektigini dusunuyorsun, seni bu dusunceye iten mantik, akil yurutme, duygusallik nedir?"; o zamanda diyecek ki, "bu kadar dengede olan gezegenler, bu kadar mukemmel canlilar bir yaratici olmadan var olamaz."

madem oyle dusunuyorsun, madem her "dengede, mukemmel var olus bir yaraticiya ihtiyac duyar" diyorsun, o zaman senin allah'inin dengesiz ve hic de mukemmel bir sey olmadigi ortaya cikiyor; cunku ne demistin "allah'in yaraticisi yoktur". yok daha hala israr edip de "allah yarattiklarindan daha mukemmel bir varliktir" dersen, iste o zaman yine basa doneriz, ve sorarim: "bu konuda delilin nedir?" "mukemmelligin olcusu nedir?" diye.

sonra sen bana yine kusersin, hic bir yere de varamayiz...