dabbetül arz

Ahir zaman(bulunduğumuz dönemlerde) yerden çıkacak hayvandır.Elinde hz.süleymanın mührü bulunur.Diğer elinde ise hz.musanın asası.

(O söz başlarına geldiği [kıyamet yaklaştığı] zaman, onlara yerden bir Dabbe [hayvan] çıkarırız. [Neml 82]

insanlar, bu hayvandan kaçarlar. Kimi ondan korkarak namaza durur. Hayvan bunun yanına gelir, “Ey kişi, şimdi mi namaz kılıyorsun” diyerek yüzünü damgalar. Böylece müminler, kâfirlerden ayırt edilerek tanınır.

Küçükken bizi bununla korkutup camiye götürürlerdi sokakta maç yaparken.

dabbe sözcüğü debelenen ( hareket eden) sözcüğünden türemiştir. kur'an'daki tüm canlılar, en fazla da hayvanlar için kullanılır. bazı ayetlerde insanlar için de kullanılmıştır. hz. ali de bu kıyamet alameti için o kuyruğu olan bir dabbe değil, sakalı olan bir dabbe ifadesini kullanmıştır. buradan da dabbenin bir insan olacağı varsayımı yapılabilir. bazı kaynaklardaki sembolik anlatım ise dabbenin başı göklere yükselen bir canlı olduğu şeklindedir.
kur'an'da yer alan sebe suresi de hz. süleyman'ın asasını kemiren ağaç kurdu için dabbe sözcüğünü kullanmıştır. ağaç kurdu asayı içten kemirdiği için dabbe hakkında aıds virüsü gibi insanları içten kemiren bir hastalık olduğu da bazı insanlarca öne sürülmüştür. bazı islam adamlarına göre de dabbet'ül-arz ortaya çıkmıştır.