bugün

islam inancına göre allah, adem'i topraktan yarattıktan sonra, ona ruhunun bir parçasını üflemiştir. adem de bundan sonra hayat bulur zaten. işte allah, adem'e ruhunu, adem'in burnundan üflemiştir.
sanırım bu atasözü de, şeytan'ın emrine girmiş, şeytan'ın ruhunu taşıyan kimse anlamına geliyor. gülmek ve şeytan arasındaki kurulan bu bağlantı üzerinden toplumsal çıkarımlar yapılabilir ama nerde bende o birikim? nerde o erkek?