bugün

ayar yemekten yorgun düşmüş, sinirli yazar bünyenin sondan bir önceki çığlığı.

adam yazar, tespit yaptığını sanar, güzel güzel kendi içinde hayallere dalarken birden birisi gelir ayarı verir daha ikinci entryde. sonra birisi daha, birisi daha.

yazar kardeşimizin umudu kırılmış, 'oğlum millet beni çok sevecek lan.' düşüncesinden 'ağızlarına vurduklarım, ne diyonuz lan siz?' düşüncesine girmiştir. ayar verenlere cevap yetiştirmeye çalışır bu arada genç yazarımız. battıkça batar.

yeni ayarlar yer, yeni ufuklara yelken açar. nickaltına 'aptal lan bu.' yazılır.

kendini kaybeder ayar yiyen uuser, ağzından köpükler saçar. sahiplenir tespitini, silmek de istemez, 'ulan ayar yedi kaçtı demesinler arkamdan.' diye düşünür.

sözlüğe küser ama ona ayar verenlerden de intikamını almak ister. intikam için ayar vermeye kastıkça daha çok ayar yer sözlük bünyelerinden.

anlatır uzun uzun derdini, tek lafa biter bütün uğraşısı. 'oğlum beni anlamadınız.' der, tekrar ayar yer.

ve en sonunda eeyyhh yeter artık diyip, bol küfürlü bir entryle yazım hayatını sonlandırır.

entrynin son bölümünde* buraya entry girenin bakınızı vardır. büyük bir aşkın, aldatılarak son bulması gibidir yaşadığı hüzün.

ben bu aşkın ızdırabını* der uuser, çeker gider.