bugün

en kotusu de yazdigin bes-on satirlik entry'nin okunmamasi aninda hissedilen bosluk hissi..
bende de bu durum çokça mevcut ,çoğu zaman sözlükten bu yüzden uzaklaştığımı bilirim .

şu hayatta şairlerin , yazarların kıymet görmemesi de bundan değil midir insanlara boş şeyler gibi gelir hep. oysa hayatın incelikleri onlarda saklı da işte napıcaksın .
bir beklenti içinde yazmaktan dolayı oluşan olay.
On birinci nesil yazarlarının içinde de bu duruma düşen yazarların olmasının güzel olması. Demek ki aralarında sözlük formatına uymaya çalışanlarda varmış.