bugün

beraber bisiklet sürdüğüne 'bak bak ellerimi bıraktım bak' derken yere düşmektir bazen. sonrasında tebessüm etmektir, bir dahaki sefere düşmeyeceğim dercesine.
osbiri bile ellerimi bırakarak çeken benim için vasat eylem. *
Büyükadada bu şekilde yokuş aşağı yarış yaparken arkadan video çeken arkadaşa hareket yapmaya çalışılırsa bir anlık denge kaybı yüzünden kayalıklara uçma tehlikesi geçirecek şekilde yere yapışılabilir, buna bağlı olarak da söz konusu video 6-7 senedir arkadaş ortamında dalga konusu yapılmaya devam edebilir. Hayır ağlamıyorum gözüme pedal kaçtı.
Mahallede biz kızlara hava atmak için erkeklerin yaptığı eylem. Tam havanız batsın diyecekken düşerler ve havaları zaten balon gibi patlar. Neyse hoş anılar değil bunlar.
şu yaşıma gelip hala yapamadığım harekettir.
çoçukken çekirdek yiyerek yapılabilen bir akrobasi.

not: yokuş aşağı yaklaşık 40-50 kilometre hızlanıp handsfree sekilde yerle bir olmuş bir nesilden, buruk, acılı, yakıcı bir gülümseme ile, güzeldi.
ellerinizi bırakıp sanki atomu parçalamışçasına havaya girilir. çocuklar çok yapar, tehlikelidir.
Çocukluğun en iyi adrenaliniydi.

ilerde motorda bırakmaya kadar gidebilir.
görsel