bugün

görsel
yaşanmışlığı olandır. 90lı yılların ortalarında, lise son sınıf öğrencisiyken başıma gelmiştir. edebiyat dersinde konu hugo idi sanırım. ya da sefiller. tam anımsayamadım. gevezelik ederken dersin öğretmenine yakalandım ve "gkhnvural! devam et!" talimatıyla otomatik olarak kitaba döndüm. yanımdaki "çalışkan" hemen kopyayı verdi. v. hugo bu eserinde... diye başlıyordu cümle ama 'beşinci hügo' şeklinde çıkmıştı ağzımdan. niye yazdıysam şimdi buraya? demek ki artık kimse bu anımı ilginç ya da komik bulmuyor. kötü oldum şimdi.
ellinci tolstoy ile muhabbeti sağlamdır.
altıncı lenini unutmamak gerekir.