bugün

bugun yapilmis diger gunlere gore anormal olan bir olay.* *
ben cep telefonumu evde unuttuğum halde, radyo dinlemek için kulaklığımı çıkarıp kulağıma taktım. Koca otobüs durağının bakışlarını ensemde hissettiğimden ilk geçen taksiye binip, kaçtım demeyelim de, uzaklaştım.

ama aklımda bir formül vardı. Vallahi ondan, billahi ondan.
markette yaşlı bir kadına ait elmaların parasını ödedim.

saat sabahın onu. kasiyer benden önceki müşterinin poşetteki elmasını bana yazmış. bu sırada yaşlı kadın titrek elleriyle aldığı eşyaları alışveriş çantasına yerleştirmeye çalışıyordu. ben durumu fark ederek elma poşetini ona doğru uzattım. heyecan yaptı ve "elmalar benimdi" dedi. kasiyer durumu anladı, "bunları yanlışlıkla bu genç adama yazmışım ona 1.43 avro ödeyin" dedi yaşlı kadına. kadın bozuk para çantasını çıkarmışken ben "istemez" dedim. yaşlı kadın az ısrar eder gibi oldu.
-türkiye'den size hediye olsun dedim. teşekkür ederim dedi. bir şey değil dedim.

(bkz: tanrım bu kadar iyi olmak zorunda mıyım) *
günün şu kısmına kadar olasılık düşündüm, şu an itibariyle bıraktım, sisli puslu hava dolayısıyla arkadaşıma yalan söyleyip şorada kaldım, günün kalan kısmında da sürekli film izlemeyi düşünüyorum.*
yeni silgi yaptım.
(bkz: silgi artıklarından yeni silgi yapan çocuk)
koca bi herif olmama rağmen komşumuzun camına taş atıp kaçtım.
Otoket dersinde sözlüğe yardırdım yaptım bunu.
ben de bugün yurda taşındım.
(bkz: hay seni)
sinirlendim bolca, gerildim. elime ne geçti? hiç.
Ben bugün iddaa'dan kazandığım 480 tl'mi aldım. * şansımı seviyorum ben.
ben bugün gop hastanesine 3 adet broşür yaptım.
ben bugün yağmur da yürümek zorunda kaldım.
bugün bindiğim otobüste şöför benden para almadı. aslında bunu yapan ben değil şöför ama olsun. o da burda olsaydı eminim yazardı.
dört tane ilkokul 3. sınıf çocuğun ev ödevlerini yaptırdım. onlar da veli imzası gereken yerlere bana imza attırdılar. bir an kendimi veli gibi hissettim ve içimden ev ödevlerine imza atabileceğim 4 çocuğumun olmasını diledim.**
77 adet entry girdim.halende giriyorum.
110 km. Hızla gelen bir arabanın önünden geçip ölümden döndüm.
iş yerindeki japonlardan birisinin suratına gülerek çok pis türkçe küfrettim. *
sevdiğim adama hoşcakal dedim.
4 saat boyunca otobüste mahsur kaldım.
(bkz: 9 mart 2011 ankara kar yağışı)
ağzımdan çıkan dişi gördükten sonra kendimden şüphe ettim!
(bkz: insan mıyım)
pişman oldum.önce kendime sonra başkalarına kızdım durdum.sonra gene pişman oldum gene pişman oldum ısrarla.halada pişman oluyorum.
kar yağıyor diye dışarı çıkmadım.
40 entry girdim.
yine yapıcam dediklerimi yapmadım, yapmıcam artık dediklerimi yaptım.
genelde günlükte ayrıntılarla yazılır. " işte ben sabah kalktım, tuvalete gittim elimi yüzümü yıkadım ardından saçımı topladım ardından kahvaltı yaptım. sonra sevgili günlük okula gittim ve ona günaydın dedim derslere girdikten sonra eve gelip yemek yedim. biraz tv baktıktan sonra da sana yazıyorum işte ne kadar güzel değil mi? " şeklinde genelde hergün aynı repliklerle doludur bazen farklılaşarak " bugün hoşlandığım çocukla gözgöze geldim" olabilir. ama bunu genelde yaparlar (bkz: ergen).
yarım litre orjinal kuşburnu çayının içine yarım limon sıkıp tek oturuşta içtim.