bugün

-la bebe naptin
+iidir ortaam

seklinde bir muhabbetle devam eder.
öğrenmesi 1.5 yılımı alan ankaraca'nın bir başka ünlemi.
2 tip kullanımı vardır.

birincisinde sinirlenmiş elemanın, kavgayı ayırmaya çalışan arkadaşına sinirli bir şekilde söylediği bırak da ağzını yüzünü kırıyım tarzı söylemdir.

+ulan ağzını yüzünü kırarım.
-birader tamam sen uyma o dallamaya.
*bebeye bak la. sen kim oluyon lan şerefsiz.
+gel lan gel.

ikincisinde ise, durumlar tamamiyle taşşak üzerine kurulu bir muhabbet esnasında geçmektedir. ve sokaktan geçen herhangi tanınmayan bir elemanla bile olsa bu muhabbet yapılır.

+bebeye bak la, kafasına ne takmış
-hahaha ibne mi la bu?
+valla aq. sikek mi la şu bebeyi?
- la bırak siktir et gitsin.

bir de enteresan bir versiyonu da aklıma gelmişken yazıyım;

(bkz: la bebe git)
bir ankaralı söylemi.
ankaralılardan çok duyulacak laftır.
bir çinçinli argosu.
genelde anaaa ile devam eden bir ankara klasiği.
ankara dışından birinin duyması halinde şaşıracağı ama bir o kadar da hoşuna gideceği söylem.
ankara'ya atfedilen lakin olsa olsa Ankara'nın gecekondu bölgelerinde söyleniyor olan (söylendiği varsayılan) söz dizisi. 20 küsur yıl ankara'da kalmama rağmen bu sözü hiç hatırlamamam da ilginç (bkz: yoksa ben zurna mıyım he). hatta daha da iddialı olmak gerekirse, bütün şehirlerin belli bölgelerinde söyleniyordur bu söz muhakkak.
(bkz: ne yabüng la)