ateist birine sen ateist degilsin diye israr etmek

inançlı kişilerin din ve toplumdan öğrenmişliğinden kaynaklı hayallerinde farklı bir atesit portresi vardır. inananlar (veya kör inananlar) ateistleri yaratık gibi, ahlaksız, psikopat, onu bunu öldüren, çalan, kesen, asan, arsız, namussuz insan olarak hayal ederler ve buna inanırlar, veya inandırılırlar. ateist olma hayali bile korkutmuştur insanları. cehennem korkusundan çok, toplum korkusuna dönüştürülmüştür bu. acaba kim ne der, ne yaparlar bana korkusu. başka hiç bir cehennemdenden kötü olmayan "dünya cehennemi" korkusu.

bu sebeplerden kaynaklı olsa gerek, bir kişi ateistliğini ima etmekten çıkıp, itiraf ettiğinde karşı taraftan bir şok tepkisi alır. inançlı kişi önce inanmak istemez. sonra hareketlerinizi ve sözlerinizi değerlendirir. bir türlü kabullenemez. ısrarla sen ateist değilsin der. niye diye sorulduğunda sen kötü biri değilsin, çalmazsın etmezsin gibi enteresan sorular yöneltir. sonra sorular gitgide saçmalaşır.

- ya sen ateist olamazsın.
+ niye?
- ya ne bileyim sen de o tip yok.
+ !?
- sen şimdi birini öldürebilirmisin, bi kediyi, köpeği öldürebilir misin?
+ ne alakası var anlamadım ki?
- ne bileyim mesela kur-an'ı eline alır mısın?
+ drakula mıyım ben?
- kur-an'ı tekmeleyebilir misin?
+ niye tekmileyeyim? kafan mı güzel?
- sen ateist olamazsın, belki de sen benden daha çok sevap işlemişsindir. mesela bir kediye bile tekme atamazsın.
+ psikopat değilim, ateistim dedim.
- yok olamazsın. camiye girer misin? cehennemden hiç mi korkmuyorsun? ee nerden geldin o zaman? ölünce ne olacaksın?
+ lan bi sus.
- bence değilsin.
+ sence!??

sonra sizin ateist olmadığınız kanaatine varır. kafanızın karıştığına elbet bir gün inanacağınıza, cehennem korkunuzu sorgulamaya başlar. sonra konu saçma sapan noktalara gelir. belki de size tavır alır. sonra akıl akıldan üstün kuramıyla karşı tarafı inceden kabullendirmeye başlarsınız. ve bir yanılgısını anlar;

(bkz: ateistleri ahlaksız sanmak)

en sonun da çileden çıkan kişinin ''allah belanı versin'' diyerek uzaklaşmasıyla son bulacak ısrar etme olur.

(bkz: gotu sıkısan ateistin allah a duası)

-sen ateist değilsin.
+Allah belamı versin ateistim lan.

-sen ateist değilsin.
+Allah Allah

allah demeyi allaha inançtan geldiğini sanmakla bağdaştıran zihniyetin eseridir.

kimse doğuştan ateist olmaz, en erken 15-16 yaşında ateist olur, o zamana kadar normal bir müslüman gibi yaşadığından dilindeki söylemler de zart diye düşmez. şaşırınca bakunin bakunin veya marx marx diyecek hali yok.16 yıldır ne diyorsa şaşırınca onu diyecektir. bazı şeyler inançtan değil alışkanlıktan geliyor. birisi inanmıyorum dedikçe sen inanıyorsun demek en başta karşıdakine inanılmadığının göstergesi.

beynine doldurulan hurafelerin etkisinde kalan zavallının,
efsanelere inanmayan kişiyi aklınca küçük görmesi, onu ''çevirmeye'' çalışmasıdır.

- niye oruç tutmuyon oğlum, aslan gibi adamsın..
- ateizme gönül verdim ben abi..
- ateizm ne lan, ilk defa duyuyom..
- tanrıtanımaz demek abi..
- tövbe de.. ne biçim lakırdı o.. ateist falan değilsin sen..
- öyleyim abi.. benden iyi mi bilicen..
- lan sen geçen hafta mürüvvet teyzenin cenazesinde namaz kılmadın mı..
- yaa, kıldım ama öyl..
- tamam tamam, bu gece arayıp sahura kaldırırım ben seni..