bugün

Behzat amirim gibi yine gece gece belgesel izleyeyim dedim. Ve bu durum hakkında iki kelam etmek istedim.

daha iki dakika önce aslanlardan sürü halinde, topukları götlerine çarpa çarpa, kader birliği içinde, tek yumruk kaçarlarken, aslanların içlerinden birisini devirmesi ile hemen durur bu antiloplar. Oldukları yerde bekleyip geviş getirmeye, ot yemeye devam ederler. bir yandan da sanki kumpanya varmiş gibi izlerler. Tamam gidip kurtarın demiyoruz da, lan bari biraz uzaklaşıp orada yiyin otunuzu. kulaklar havada, böyle mal mal bir bakış. ne bir üzüntü, ne bir korku, ne bir ders çıkarma, ne bir düşünme, hiçbir şey yok.
aslanlar kovalıyor kaç, birisini yakaladıklarında dur, otlamaya devam.
bir organizma hayatını bu kadar basit bir algoritma üzerine kurar mı vallahi pes.
insana benzeyen antiloplardır.
nick altı sandım değilmiş gidiyorum.
Massai mara düzlüklerinde sıradan bir gün. Gunu namı diğer öküz başlı antiloplar su içinde timsahlara otlaklarda aslan ve sair kedigillere doğal mama olarak sunulmuşturlar.
Napsinlar hayat devam ediyor.