bugün

Metallica'nın en baba albümüdür bana göre, ya bir şarkısı bile sıkmaz mı bir albümün? en sevdiğim 5 şarkısı şunlardır:

1-...And Justice for All
2-One
3-Harvester of Sorrow
4-Blackened
5-Eye of the Beholder
Bugün doğum günü olan albüm. iyi ki doğdun language of the mad.
Bu albümdeki verilmek istenen mesaji ve şarkilari odama albüm afisini ahsap tablo yaptiracak kadar seviyorum.
Bass gitarlı versiyonu çok çok kötü olan albüm. Yüce James ve yüce Lars bilginliğini konuşturup bassları kısmış ve tarihin en iyi albümlerinden birisi çıkmış ortaya. Mesela One şarkısını basslı dinleyince bütün vuruculuğu, güzelliği gidiyor.
17 yıldır çektiğimiz eziyeti en iyi tarif eden şarkılardan biri..
and justice for turkey ulan!
şuna da bir remaster yapsalar doya doya dinlesek.
Bugün çıkışının 30. Yılıymış. Metallica'nın en güzel albümü olabilir. Evet.
demlendikçe güzelleşen 1988 çıkışlı metallica albümü.

ilk dinlediğimde bütün parçaları bana ağır ve gürültülü gelmiş, albüm kendinden tiksindirmişti. ama bir süre sonra tekrar dinlediğimde aslında o kadar kötü olmadığını, hatta neredeyse mükemmel bir armonisinin olduğunu farkettim.

albüm çıktığında bas gitar görevini robert trujillo değil jason newsted yürütmekteydi. ancak albümü dinlerken bas gitar sesini bir saniyeliğine dahi olsa duyamazsınız.

(bkz: Cliff Burton)
(bkz: Jason Newsted)
(bkz: Robert Trujillo)
Albümün bassları kısık hali bassları açık halinden çok daha iyi. Bence bassların kısılmasının sebebi Jason'dan dolayı değil basslar kısılınca şarkıların daha güzel olmasından dolayı. iki türlü de dinleyip bassları kısınca daha güzel olduğunu farkedip böyle yayınlamışlar albümü bence. Çünkü şarkıları yüksek sesli bir bass gitar ile dinleyince güzel olmuyor. En azından orjinali kadar güzel olmuyor.
Albümün en güzel Solosuna sahip albüme adını veren enfes parça.
Sanılanın aksine albümde bass sesi vardır fakat katmanlarına inildiğinde duyulabilir hatta rivayete göre grup albümden jason newsted in evine gönderip bir de üzerine "bass sesi içerir" yazarak hayatlarının en büyük ibneliklerini yapmışlardır jason un grupta kaldığı süre boyunca şamar oğlanına dönüp itilip kakılması gruptan ayrıldıktan sonra metallicanın acınası bir duruma düşmesi ise ilahi adaletin ta kendisidir hail jason.
yardırıcı bir şekilde icrası vardır.
hele o şarkının sonu yok mu...

https://www.youtube.com/watch?v=YkWLz1FMThg
en iyi metallica albümüdür. rust in peace albümü ile daha önce tanışmış olmasam, belki en iyi thrash metal albümü de diyebilirdim ama ikisi arasında çok kararsızım. ama mesleki yakınlıktan dolayı albüme ismini veren parça benim için daha bir anlamlıdır. adalet sisteminin tüm çarpıklıklarını tokat gibi birilerinin suratına vurmuştur.

albümdeki gitar tonları çok iyidir, bass gitarı pas geçmişler ama elektrogitarların ve baterinin hayvani performansıyla o açık da kapanmıştır. bateri demişken, ben bu albümde lars'ın çaldığına inanmıyorum yahu. dediğim gibi başka hiçbir albümde distortion bu kadar kaliteli olmamıştır nedense.

son olarak albümde tek bir boş şarkı bile yoktur. metallica bu albümden sonra kanımca düşüşe geçmiştir, çünkü bu albümle çıtayı allahu ekber dağlarına çıkarmıştır.
sabah sabah azdiran sarki mininuste headbang yapicam az kaldi.
Telefona atarken hiç bi şarkısını silmeye kıyamadım. bi de üstüne flac olunca telefon doldu taştı ama seviyorum arkadaş napalım herkes duysun seviyoruuuuuuuuuuuuuuuuum.

-bananee laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan.
al paçino nun başrolde oynadığı metallica albümüdür?
bas gitar duyulmayı geçtim hissedilmeyen albüm. bas yerine bozuk kasa dan gelen diiit sesi var arka planda.
uyku getirir. james shortest strooaa diye beynimi s*kmiştir.
albümde bulunan güzel yürekli adam cliff burton ın anısına yazılan to live is to die ağıtını hatırladım yine. Gece gece bir kez daha üzdü.
bana göre metallica'nın en iyi albümüdür, sözleriyle, riffleriyle, vokaliyle..

bass sesinin lars ulrich'in isteği ve baskısı üzerine kısılması çok kızdırıcı bir olaydır bu albüme dair.
metalica ile tanışmanız ilk bu albümle olursa muhtemelen sevmezsiniz ama aslında inanılamaz derecede kaliteli , gitar partiyosyonları zengin ama bir o kadar da kötü mastering yapılmış bir albümdür. bas gitarı duymak imkansıza yakındır . herşeye rağmen çok güzel bir albümdür. (bkz: blackened).
Dyers eve şarkısında lars'ın hayatının performansını gösterdiği albüm.
kim entry girip hatırlattıysa konuyu teşekkürlerimi bildirmeme sebebiyet veren efsanevi metallica şarkısıdr. http://www.youtube.com/watch?v=lfg0_FbIqqw
metallicanın hiç tartışmasız black albüm ve master of pupets albümüyle birlikte en iyi albümlerindendir. candır can. tüm parçalar ayrı birer efsanedir birere baş yapıttır.
aşmış bir şarkıdır. halka açık yerlerde dinlenilmesini önermem, zira insanlar sizin hayali baterinize anlam veremeyip sizi yadırgayabilirler.
sözleri rezil gündemimizin tanımlayıcısıdır.