afyonun patlamaması

erken kalktığında insanda oluşan durgunlukun ana nedenidir. patlamıyor kardeşim, hacı şakir de yok ne yapsın elleri nasır tuttu garibimin.

-"afyonun patlamaması" diye okudum ve gidiyorum.

+ne bu surat asabiyet sabah sabah? afyonun patlamamış anlaşılan... şeklin de diyaloglarda duyarız bu kelimeyi efendim işin aslı:

efendim eskiden osmanlı zamanında afyon tiryakileri yani ot tiryakileri bulunmaktaydı. o dönemde afyon sakinleştirici bir etkisi olan bir sinir hastası ilacı gibi bişeydi. ramazan ayı gelince bu afyoncular oruç münasebetiyle gündüz kullanamayacaklarından gece sahur yemeğinden önce afyonu top haline getirir -tabi yutabilecekleri büyüklükte- yaprağa sarar ve yutarlardı. sarmalarındaki amaç afyon birden etkisini göstermesin bir müddet kendini midede muhafaza etsin diyeydi. bu süre de yaklaşık kuşluk vaktine kadar sürerdi. sabah uyandıklarında afyon hala patlayıp da kana karışmadığı için bir asabiyet bir somurtganlık ve bir aptalane tutm içinde olurlardı. afyon patladığında ise dünyanın en şeker en anlayışlı en rahat insanlarına dönerlerdi. işte bu durumda olanlara afyonun hala patlamamış deniliridi.