bugün

isten tazminat alip kendime atolye acar adnan ziyagil gibi tahta oyarim.
cunku bel fitigi.
Seminerdeyimdir nerede olcam.
Buradan çıkışta da kızımı/oğlumu, piyano/keman kursundan alacağım.
karanlık ve soğuk bir mezarda.
Atandığım şehirde tuttuğum 1+1 evin salonunda otururken görüyorum evet.
Toprak altında inşallah.
görsel
Bu bünye olanları 10 yıl daha kaldırır mı bilmiyorum.
görmüyorum.
çankaya köşkünde.

peşin edit: hiçbirinizi tanımam.
Mezarda.
Koronavvirüs pandemisi yarına bakacak hâl bırakmamışken, on yıl sonrası. Düşünemezken anın bir adım sonrasını. Nasıl olur acaba on yıl sonrası pandemi hala sürmekteyse.
Kendi özel yatımla istanbuldan iskenderuna yaptığım bir mavi tur'da görüyorum.
Okul da veli toplantısında inşallah.
bulutların üzerinden uluculara gülerken !..
Mali müşavirlik ruhsatını almışım, büro da açmışım. işler yolunda, bir çocuğum var. Anne olmuşum.
Nasip et.
Mudanyada.
önümüzde ki yazı görürmüyüm onu bile bilmiyorum

10 sene sonra ?

hiç görünmüyor

ses var, görüntü yok.

belki de rihanna nın yanında olurum.
görsel
10 yıl sonra umarım ,yabancı bir ülkede herkesten uzak kafamı dinliyorumdur .
Bugüne inancım yok, yarından bi beklentim yok alışacağız...
10 yıl önce bu soru sorulsaydı muhtemelen alakasız bir cevap vermiş olurdum o yüzden yaşayıp göreceğiz.
Cehennemde olabilir.
Ne yaptın varank reis ciğer kalmadı şuan ağlayarak giriyorum bu entariyi.
ben on yıl daha yaşarsam onuncu yıla varmadan tımarhanede olurum.
Şuan ilk adımlarını attığım ünvanı almışım, aradaki yıllarda kendime çok şey katmışım, istanbul'u çoktan terketmişim, belki bir apartmanın bahçe kati yada müstakil küçük bir evim olmuş bahçesinde köpeğim dizlerime yatmış, huzurla kahvemi yudumluyorum(dur inşallah)..
bir yandan sigaramı tüttürürken bir yandan kahvemi yudumlamak.
(huzurlu bir şekilde olması şartıyla)
Allahım sen nasip eyle.