bugün

Evde goruyorum. Yine boyle uzatmisim patilerimi denize dogru.
arafta.
bu sorunun cevabı biraz da yaşadığımız şartlara bağlı. ben kamp yapmayı öğrenmek istiyorum. doğada sessiz sakin bir ortamda deniz veya göl manzarasına karşı motorsikletin yanına çadır kurmuş ufka bakarken ton balığı yemek güzel olurdu.
10 yıl sonraki kendimi göremiyorum.
Bir şeye çok bakınca ister istemez görmemeye başlıyorsun.
TuvAlette tuvalette:))
Evde. Yatağımda.
...
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
işte on yıl sonra ben, Nazım'ın bu dizelerini yaşıyor olacağım.
ya kabirde, ya hapiste. saygılar.
Evde. *
Sadece Yaradan bilir.
Evde görüyorum. Pötibör ümü çaya banıp yerken.
bence on sene sonra tam da bu akşam depresyona girip bu hesaptan acaba on sene önce neler yazmışım neler yapıyormuşum diye kendi entrylerimi okuyor olucam. ve o zaman editleyeceğim. hadi bakalım.

31 yaşındaki i am singing the song!! neler yazacaksın bakalım??
tayyip in olum haberini bir cuma sabahi gazetede okurken.
Göremiyorum, muhtemelen o kadar yaşamam.
Bu gidişle büyük israil kurulur harp okulları kapatıldı falan on yıl sonra ancak bağımsızlık savaşı verirken bulurum kendimi.
10 yıl öncesini düşünüp pişman olduktan sonra "aman be! Boşver. " derim herhalde...

Aksi de olabilir tabii ki, neden olmasın!...
üç ihtimal olabilir. ölebilirim. olabildiğimin en iyisi olup sevdiğim birkaç kişiyle mutlu mesut geçer hayat ya da bütün tanıdıklarımdan uzak bir yerde hayatımı sürdürürken.
10 yıl sonra şu saatte yarın işe gideceğim için uyuyor halde bulurdum.
1 sn önümü göremiyorum amk.
Bu ne özgüven lan?
Mukavele mi yaptınız Azrail'le?
on yaş ileride görüyorum.
görsel
iki ihtimal var;
1)öğrencilerimle mutlu mesut günler geçirirken
2) doktora için hayatımı heba ederken
Nasip, nerede takdir edilmişse orada.
Hastane köşeleri.
yoğun bakım servisinde.