bugün

Zincirlikuyu mezarlığında.
illa kendimizi bir yerde görmemiz mi gerekiyor yoksa duysakta olur mu?
Uludağ sözlüğün moderasyonu olarak.
Zall işi bana bırakmış. Artık keskin zekamla ben yönetiyorum falan.
2026 Mart ayında.
cephede.
mezar...
pıspırıl çocuklarımın mis kokusuyla koyun koyuna, sarmaşık gibi yatakta sarılıp yatmış olarak görüyorum ben.
(bkz: akıl hastanesi)
Aslında sorun hiçbir planı olmayan aptallar olmamız. Günü gününe yaşayan amaçsız insanlarız.
inşallah doç olurum.
savaşta.

(bkz: görünen köy kılavuz istemez)

saygılar sunuyorum azizim...
yine ankarada. yine sürünmece derim ben.
Mezarda.
izmir,de.
salak mısın nerde görücem geleceği görebiliyom mu sanki, aptal aptal başlıklar millette sanki geleceği görüyor gibi doldurmuş belki yarın ölecek haberi yok.
okul biter. ama muhtemelen yükselmeye devam ediyor olurum.
eğer evlenmiş olursam minnak bir yavrum olabilir.
evlenmezsem dünyada gezmediğim yer -klasik herkesin bildiği yerler- kalmamış olur.
bir kitap yazmış olurum. ama muhtemelen satılmaz. ama ben de zaten içimde kalmasın diye yazarım. *
ve lütfen artık yüzmeyi öğrenmiş olayım.
silivri'de.
Lütfen mezarda.
bulunduğum yerde.
Türkiye'de değil.
(bkz: kaf dağı)
(bkz: evde)
Göremiyorum sanırım mezarda olacağım.
eşim ve çocuğuma tatilde. kariyer olarak söz sahibi olabileceği bir mevki.

Başka sorusu olan ?
Evimin balkonunda komşularla fiskos yapıp, kocamın işten gelme vakti yolunu gözlerken görüyorum.
Gerçekçiyim, başka ne olabilir ki ?
Hayaller evli mutlu çocuklu, hayatlar yaşlı, çirkin, ölüme gün sayan.