bisküvi arasına lokum koymak

çocukluğumu rezil eden faktörlerden biridir.
babam bir karton bisküvi ile bir ton kadar lokum alırdı eve. ne vakit çikolata, dondurma, şekerleme istesek pötibörün arasına lokumu basar dayardı burnumuza. kendince böyle bir çözüm bulmuştu abur cubur sorununa. çok geçmeden içimiz dışımız lokum oldu. etimiz budumuz lokum oldu. tepeden tırnağa lokuma kestik. lokum dişlerimize yapıştıkça hayattan tiksindik.

bu işin piri falan değilseniz lokumu sıkıştıtırken bisküvi daima kırılır. bisküvi üzerimize dökülür yok olur. lokum çırılçıplak kalır. ağzınıza atıverirsiniz. lokum zehir gibi tatlıdır. ikinci lokum genzinizi yakar üçüncüde mideniz bulanır. lokumlu bisküvi demeyin bana. lokumun bir de gül kokanı var. lokumun gül kokanı apayrı bir sadistliktir o konuya hiç girmek istemem. yediğim herhangi birşeyin gül kokmasını niye isteyeyim yahu? lokumlu bisküvi zulümdür. günahtır. yazıktır.