ben bu yazıyı sana yazdım

sen kimseyi sevemezsin
sevmeyeceksin..
rüzgarların önünde,
kuru bir yaprak gibi sürükleneceksin.
şefkat nedir aşk nedir,
ömrünce bunu bilmyeceksin..

*

yine aynı şarkı başladı yine
bu mevsim böyledir rüzgar gelir
ıslanmışım ben gözyaşlarımdan
bu mevsim böyledir aniden gelir
eylül aniden gelir.

sonbahar geldi bak yine. sonbaharlardan çok çekmiştik ikimizde. bütün ayrılıkları, kayıpları sonbaharda yaşamış, sonbahar yağmurlarına karışmıştı gözyaşlarımız.

1 eylül bugün. sonbaharın ilk günü. istanbul büyük bir jest yapıp bulutlarını saldı göğe. ve ağladı hepsi teker teker.

sonbahar her zaman eskileri hatırlatır bana. bende senin gibi her şeyimi sonbaharda kaybettim. hayatta en değer verdiğim varlıklardan iki tanesini. seni ve kardeşimi.

doktordan geldim az önce. yine aynı şeyleri söyledi. klişe laflar, bilirsin. takma kafana, ilaçlarını düzenli kullan hiçbir şey olmaz vesaire vesaire.

haziran ayında kazandığım seni, sonbaharda kaybettim. kasımdı aylardan, yine aylardan kasımdı. meyhane şarkılarına vurdum kendimi. ramazan ayının bitmesini bekliyorum o acı şarkıyı içmek için. şimdi sana söylesem, anlatsam sensizliği sana susacaksın. içmeni istemiyorum deyip, köşene çekileceksin tekrar. hep öyle oldu. ben sensizliği sana anlattım, sen ise elbet mutlu olacaksın üzülme dedin.

1 eylül bugün. sonbaharın ilk günü. yağmur hala devam ediyor geceden beri. biliyor musun? istanbul sonbaharda çok güzel oluyor. güneş bulutların arkasına saklanıyor gülüşünü kıskanıp. karanlık sokaklarımı aydınlatıyor gülen gözlerin. seni uzun zamandır gülerken görmüyorum. senden çok, o minik gözlerinin gülüşünü özledim.

eylül aniden geldi yine. yaz, yazda yazdım. sonbaharda ise sonlandıracağım.

sonbaharda kaybettikten sonra, başka bir sonbaharda kazanmıştım seni. okul kapısı, sen, camdan duvarlar. kanatların kaplı defteri uzun zamandır almıyorum elime. hakkımda yazdıklarını okumuyorum. eskisinden daha çok acıtıyor canımı.

insan hatalarının bedelini sevdiklerini kaybederek ödüyor. haciz ettin kalbimi borcuma karşılık. bomboş şimdi tüm odaları, yatacak yerim yok kendi kalbimde.

özlemimi yine eminönü'ne giderecek gidereceğim. belki boğaz turu yaparım, beğendiğin o eve bakar bir şeyler karalarım.

en önemlisi, elimi avucuma alıp o bank'a koşar, oturduğun köşeye oturur, boğazı izleyip martılara adını sayıklatırım.