bugün

serhat tutumluer

onu ilk kez gördüğüm oyunda -bahar noktası- sahnede belirdiği andan itibaren bütün paramı oyunlarına gitmek için kullandığım, evini bulmak için takip ettiğim ve tabii ki bulduğum hatta sürekli nedensizce önünden geçtiğim, komşularıyla konuşup eve ne zaman gelip gittiğiyle ilgili bilgiler aldığım hatta onun adına aldığım en değerli şeyi -imzası ve fotoğrafı dışında- bir turne seyahati öncesi içip çöpe attığı kola şişesini oradan iğrenmeden alışımla öpüp koklayışımın bir olmasına sebep olan ama şimdi hatırlayınca gülüp geçtiğim özetle o zihnimde hala canlı kalabilmeyi başarabilmiş en güzel tiyatro karelerimin albüm kapağı..