güvenmeyi özlemek

insanın kendine güveni olmadan, başkalarına güvenmesinin hatalı olacağını anlayamamış kişi özlemidir. kapitalist düzen, bireyciliği beslemektedir. kişi kendi dürtüleriyle ilgili başetme mekanizmalarını geliştirmeden, öteki üstünden benmerkezci hükmü sürdürür. başlangıçta iyi gözüken herşey, zamanla savaşa dönüşür. bu savaş, ötekiler arası güveni elde etme, teslim alma, emin olma hırsının getirisidir. ancak kişi henüz kendi bütünselliğinden emin olmadığı için kırgınlık ve kızgınlık ile sonuçlanacaktır. taraflar elleri boş ayrılır meydandan. ya da simbiyotik ilişkiler yaşanır.