some of these days

jean paul sartre'ın eşsiz eseri bulantı'da uzun uzun anlattığı şarkı.sophie tucker tarafından söylenmiştir.
antoine roquentin'in şehirden ayrılışını bu vesile ile yazayım.

- çarşamba günü. antoine roquentin iki saat sonra bouville'i terkedecek. şimdiden iki şehir arasında kalmış; gideceği henüz onu tanımıyor, diğeri ise şimdiden onu unutmuş bile. eski karısı anny şu an şu mısırlı adamla londra'da olmalı. geri dönüşsüz bir şekilde ayrıldılar artık. rendez-vous des cheminots'a gidiyor, daha trenin kalkmasına var, son kez şarkısını dinleyecek. müzikte teselli aramak ahmakça! tıklım, tıklım konser salonlarındaki küçük düşmüş, incinmiş insanlar; gözlerini kapatmış mozart, chopin dinliyorlar, genç werther gibi müziğin içlerine akmasını ve acılarının müziğe dönüşmesini diliyorlar. bu müziği duymalarını isterdi; bu müzikte şefkat yok, gündüz gece peşini bırakmayan dilsiz utançlar, sorular, anny, daha derinde o bulantı... hepsini ortaya çıkarıyor bu şarkı. bütün kırılganlığıyla coşkulu.
işte başladı:

some of these days
you' ll miss me honey