yaran fıkralar

pir-i fani nin biri gece mum ışığında bir kiyafetname okumaktadır. sakalı uzun olan bu adam tevafuk olarak sakalı bir tutamdan uzun olan ahmaktır diye bir bölüm okur. hemen sakalını tutar bir tutamdan uzun olduğunu görür. görür görmez hemen kurtulayım da bende ahmak olmuyayım der. şamdanı alır ve eliyle tuttuğu sakalının uzun olan bölümüne doğru götürür ve bütün sakalı saçı başı yanar. sonra okuduğu bölümün kenarına not düşer : tecrubeyle sabittir.