bugün

experimental

sadsadas üzgünüm ama bence kendini fazla önemsiyor. "10 yazar birleşip bana girdi"; vay efendim "organize işlerin kurbanı oldum"; aman senseimi dilleyeyim "üstüme üstüme geliyolar" feryatları... kan, gözyaşı, ihtiras. her şey var. sen kimsin? bu nasıl bir ego? hayır 10 yazar organize olup gerçekten eksi filan verdiyse hepsinin beynini sikeyim, o ayrı da, mevzubahis yazarın kendini konumlandırdığı yer komik. sanırsın milletin işi gücü yok gizli gizli toplanıp experimental'i nasıl pasifize edeceğini konuşuyor. ahahah. lan ne adamlarsınız ya.

+ arkadaşlar plan ne?
- eksileyelim!
+ onu geçen defa 20 dakikada 45 entry eksileyerek yaptık, daha farklı bir şey bulalım.
- yeren başlık açmak nasıl fikir?
+ olmaz.
- kız gibi yakınlaşıp, adres felen alalım; tenhada kıstıralım!?
+ bize yakışmaz.
- ya 50 kişi toplandık, bi' adamı nasıl etkisizleştireceğimizi bulamadık. yazıklar olsun bize be!

mide bulandıran, kurgusal, ergen kızların duygusal gel gitlerinden faydalanma amaçlı, her yanından gözyaşı akan entry'ler okumak istemiyorum ve bunu da bahsettiğim şeylerin hepsininin bayrak tutanı olarak experimental üzerinden dillendiriyorum. görünüşte bireysel olsa da, esasında genel bir rahatsızlık bu hani. bilsin. bilsin ki bu kadar önemsemesin kendini. komik oluyor. duygusal gel gitler yaşamak, orda burda ağlamak, sevgilinin x yaptığı an'lar felan... yormuş zihnini anlaşılan.