bugün

miley cyrus

tipine bakarak kimsenin 92 doğumlu olduğuna inanmadığı, açıp bir şarkısını dinlettiğiniz de; "bu mu 92 li dediğin, bi siktir git ya" şeklinde tepki alabileceğiniz kadar kalın sesli, kişilik sorunları olan genç müzisyen, oyuncu. ulen ben bu kızdan nasıl 3-4 yaş büyüğüm kafam almıyor, ne yediniz ne içtiniz de bu hale geldiniz. hadi tipi geçtim, o ses o yaşta nasıl çıkıyor yahu. bildiğin 16 yaşında velet ama sese bakıyorsun dumur oluyorsun. davranışları, tipi, havası, civası neredeyse her hareketi faul olan bu insan evladının bazı şarkıları insanı repeat moda sokabiliyor ilginç şekilde. özellikle o yaşta bir bayandan çıkan kalın ve biraz zorlayınca sanki jazza kaçan sesi en büyük artısı, diğer yönlerden öldürmek isteyebileceğiniz kadar gıcıktır ama dediğim gibi bazı şarkıları çok iyidir. özellikle the climb alır götürür insanı. canlı sesi de şaşılacak derece de iyidir. dinlemeniz tavsiye edilir ama izlemeniz pek tavsiye edilmez.

(bkz: goodbye)
(bkz: 7 things)
(bkz: the climb)
(bkz: four walls)
(bkz: wake up america)
(bkz: fly on the wall)