korkmak

insan tam anlamıyla bilinmezden korkar;

insandan korkar çünkü; insanın onu öldürebilme ihtimalinden korkar. bu aynı zamanda doğadan korkuştur. ilkçağ insanlarının güneşe tapması bu sebeptendir ki temelinde yaşama isteği yatar. ölümden korkmasının sebebiyse kutsal kitaplara, rivayetlere rağmen onu gerçekten bilememesidir.

karanlıktan korkar çünkü; karanlık aslında en bilinmezidir. içinde fiziksel veya metafiziksel her şeyi barındırabilir. bugüne kadar duyduğu tüm rivayetler karşısına çıkabilir. tabi bunu kültürlere subjektif bakmadan değerlendirmek gerekir. biz vampirden korkmayız elbette ama cinden korkarız çünkü rivayetlerimiz o yöndedir. bir hristiyanın bir avrupalının daha doğrusu, periden veya zombiden korkması bizim cinden korkumuzla eşdeğerdir.

yokluktan korkar çünkü; hayatı boyunca öğrenemediği yegane şey yokluktur. doğada maddenin arandığı ortamda bulunamama durumunu bilir ama tamamen yokluktan bahsedilince gözünün önüne gelen sadece 'siyah'tır. bu yüzden tanrının yokluğundan, ölüm sonrası yokluktan ve daha birçok yokluktan korkar.