bugün

türkiye de sol

Milliyetçi-mukaddesatçılar ve liberal-islamcılar tarafından kemalizm ile eşdeğer tutulan ve genel anlamda burjuvazi partileri ile birlikte düzen içinde savaşım vermekten kaynaklanan sağ - sol opportunizme meyilli, ancak her daim hedefini sosyalizm olarak belirlemiş işçi sınıfı partisi tkp ile düzen dışında kalarak cephe devrimciliği yapan örgütleriyle varlığını Osmanlı döneminden bu yana sürdüren burjuvazinin ezeli düşmanlarıdır.
Solun güçsüzlüğünden dem vuranlara ise söylenebilecek hiçbir şey yoktur. Zira sol gücünü iktidar olduğunda ancak gösterebilir. Ve emperyalist tekellerin kucak dansçısı olmuş irili ufaklı burjuvazi partilerinin sırasıyla hüküm sürdüğü parlementer bir sistemde iktidarı ele geçirmenin yolu kesinlikle seçimler değildir. Bunun dışındaki eleştirileri solun ciddiye alması imkansızdır.