fecr i ati

"sanat, sanat içindir." anlayışını savunur. aynı zamanda der ki " sanat, şahsi ve mühimdir." yani servet-i fünundan farklı olarak sanatın kişiye özel olduğunu ve önem arz ettiğini söyler. bu düşünceden yola çıkarak herkes farklı bir edebiyat çizgisi izlemiştir. bu nedenle de servet-i fünun gibi uzun süreli bir topluluk olmamıştır. kimi milli edebiyat yaparken kimi batıdan etkilenir. öncüsü Süleyman Şehabettin'dir.