bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

oğul..

adı gibi kendi de boran'ım.. adı gibi, kendi de devrim olacak olanım..
devrim boran'ım..

adı gibi umutlu, adı gibi asi olanım..

bak, ne yazmış baban senin için.
bak ne yazmış baban, iki yıldır bizimle arkadaşlık eden, hayali golinwır için. karanlık günleri güneşe çevirecek tüm çocuklar için..
................
Golinwır... dedi henüz yürümeye başlamış olan çocuk, yüksek bulutlara bakarak!..
Yılanlarla insanların düşman olmadığı başka topraklarda yaşayan küçük kır çocukları hep beraber kovalamaktaydı bulutları ve her birinin saçları arasındaydı Golinwır!
Düşmanlık tohumlarının en fazla saçıldığı çağlarda ışığın olmadığı karanlık dağlardan gelirdi ve en çok çocuklar korkardı karanlık suratlılardan! bilinmezdi gelişleri ile dönüşleri arasındaki anlam.. Çünkü hiç kimse karanlıklar ülkesine gidememişti Golinwır'ın çocuklarından.
nasıl bilebilirlerdi oralarda neyin vaktiydi!

Hiç bir evde yaşamazdı çocuklar, güneşin solmadığı bu topraklarda.
Çocuğunu tanımayan insanlar korurdu onları ve hepsi kendi çocuklarıydı!
Sert isimlerle çağrılırdı çocuklardan bazıları mevsimsel olurdu adları!
Rüzgar saçlı çocuğun kulağına Boran dedi Golinwır;

"KORKMA KARANLIK ÜLKE ÇOBANLARI YANACAKLAR IŞIĞIMIZLA"