gecenin şiiri

Bir gün ölüverirsem,
Apansız buluverirsem kendimi
Vermiş olarak son nefesimi
Gülümseyin a dostlar arkamdan
Doyasıya yaşadım bu hayatı
En gizli zevklerinden
En onulmaz yaralarına kadar vardı ruhum
Bir okyanus kıyısında verdi canının yarısını diye söylenir
Bir kar yağışında buldu huzuru
Bir çöl sıcaklığında hissetti canının acısını
Bir başka baktı hayata ki hem de nasıl
Bir tanrıya tapar gibi yattı kalktı,
Durdurulamaz beynini beyhude boşalttı
Ve tonlarca kelimeler sarf etti
Algılamayan beyinlere
id lerle süper egoları çarpıştırdı
içinde freud u gördü her bir insanın
Başını okşadığı her köpekten it gibi korkardı
Yine de okşardı diye söyleyin
Kim bilecek yaşadıklarımı
Bir akşam üzeri çözdü hayatın bulmacasını
Bir gece denizin sesinde duydu müziği
Bir parça ekmeğin azizliğini
Ve kalamarların lezzetin değişmediğini...
Aşık oldu diye söylensin arkamdan
Yanlışken doğruları, doğru olunca da
Yanlışları gördüğümü belirtin
Bir anda almadı kafası dünyayı
Ve sonsuz olasılığı deyin
Matematiksel bir dünyada hiç olduğunu anladığında
Birkaç derya dolusu ağladığımı söyleyin
Nietzsche i okuduğumda haksız bulduğumu
Ve bir parça kişiselliğimi yitirdiğimde başladığımı okumaya..
Bir gün ölürsem öyle apaçık ulu orta önemsiz varlığımla
Bağırın mezar taşıma
Büyük hayaller kuruyordu hem de
Boyuna posunu bakmaksızın diye
Hatırlatın bana ettiğim yeminleri
Tuttuğum elleri
Ve sigara dumanında kalbime gömdüğüm dilberleri...
Ölüverirsem, belki tam da şu anda
Belki bunları da okuyamazsınız
Son sözlerimi bir kedi yada bir ayyaş duyar
Ahdimdir onlara da bu faniyatta
Eğer ki sesimi rüyalarında bile ayırt etmezse sevdiklerim
Ahdimdir , azabımdan
Her gün doğar her akşam yeniden ölürüm hiç anlaşılmadan,
Sahi beni anladınız mı a dostlar ?
Yürüdüğüm her bir adım anlamıştır beni
Hatırasını gördüğüm her bir yer
Bendeki değeri gibi bilir değerimi
Ya siz a dostlar?
Canımın canı dediğim insanların birer hiçe döndüğünü söyleyin birbirinize
En yakınlarımın bana kör gördüğünü gösterin gözlerinize
Anlamak ve anlaşılmak, bir parça da sevilmek vardı gayemde
Gelmedi hiçbiri bir kez olsun başa
Kavak yelleri eserken başımda şekilci olduğumu
Durulunca materyalist olduğumu
Olgunlaşınca edinimsel kavgaları bıraktığımı
Ve spiritüel alana kaydığımı...
Belki son sözlerim olurdu sizlere bu şiir
Ama nerde sizde mecal ki okuyasınız
Beni anlamadığınız için her gün en baştan öldüğümü
Anladığını sanaların sahteliğini görünce
Sigaranın dumanına koştuğumu bilin siz...
Kim bilir belki bugün ölürüm
Yine bilmem kaçıncı kez..
Yine de bilin isterim sizlerden
Mezar taşımın üzerine yazılanı
Anlaşılmadan, sevdiğinin körlüğüne ömrümü her gün tükettiğimi
Ve yine her gün öldüğümü yüzümde gülücüklerle ...

Bugün ölürsem a insanlar bilin bu gerçeği
Yalnızlık kadar acıdır ben olmak
Büyük hayaller , küçük insanlar
Seçemediğin arkadaşlıklar
Bu adaletsiz dünyada,
Üç kuruşa metelik atarken
Dünyanın ipini gevşetenlere uyuz olduğumu
Ve sizlere dargın olduğumu bilin.
Öteki dünyada bile sizi görmek istemediğimi görün gözlerinizle ,
Alternatif evrenlerdeki benlerden de nefret ettiğimi bilin
Aşık ve maşuk misali yaşam ve hayat
Ölürsem ben bir gece vakti
Mezarımda şiiirimi okuyun
Sizin için bir yasin e bedeldir.