bugün

markiz pastanesi

hala duruyordur belki umuduyla başlayan arayışım kapandığını öğrenerek son buldu. Halbuki o ambiyansı tatmayı, mevsim vitraylarını incelemeyi belki de bir nebze de olsa eski beyoğlunu tadabilmeyi istemiştim. Bu pastanede bir dilim tatlı yiyebilmiş bir bardak kahve içebilmiş ve o ambiyansı hissedebilmiş insanlar çok şanslı insanlardır zannımca Çünkü artık bu tarihi pastaneler üçüncü nesil kahvecilere, içlerinde ki nezih insanlarsa bomboş insanlara dönüştü.
Ben 2020lerin yılbaşı gecesi kadınların bile olmadığı, gün içersinde ellerinde sürekli açık kamerayla gezen mültecilerin Olduğu, orta doğulu kültür nedir bilmeyen paraları var diye kendilerini bir şey sanan insanların vakit geçirdiği istiklali değil Avrupai, nezih eski istiklali, cadde-i kebiri, Grande Rue de Pera‘yı çok özlüyorum