bugün

güvenmemeyi nasıl öğrendin

Güvenmemeyi değil de güvenmeye gerek duymayı nasıl bıraktığımı söyleyeceğim. Aşırı sert görünen bir tipimdir normalde ama aslında çok hassasım. Bazen değer verdiğim birinin en ufak lafına bile kırılabiliyorum. Bir gün benim için çok değerli biri kalbimi kırdı. Sözleriyle falan da değil. Bir şey yaptı ve kırıldım. Ama ona bunu söylemedim özür diledi çünkü. Sonrasında 4-5 yıllık arkadaşıma anlattım. Özür diledi ama kafama takıldı dedim. Ve bana duygularımın abartı olduğunu söyledi. Ayrıca daha fazlası. işte o zaman güvendiğim birinin bile beni tanımadığını gördüm. Ben birine güvenmek mi istiyordum yoksa anlaşılmak mı? Anlaşılmak istemiştim. Derin bir insanım ve o bunu farkedemedi. Yüzeysel biri olduğu için duygularıma abartı dedi. Bence güvenmek demek yargılanmayı kabul etmek demek. Çünkü güvendiğiniz birine kendinizi açıyorsunuz. Kendini açmak, ona ruhundan bir parça vermek demek bana göre. O yüzden herkese karşı belli bir mesafenin olması en güzeli. Ben bunu farkettikten sonra biraz daha kapalı kutu oldum. Ama bu yüzden güçsüz hissediyorum. insanlara sorunumu söylersem bütün özgüvenim gücüm kaybolacakmış gibi.