bugün

eskişehir

canım şehrim. üniversite sebebiyle 6 yıl yaşadığım. ve artık korona ayağına istanbula döneli nerdeyse 1 yıl olacak olan ve zaten bu dönemde mezunu olacağım şehir. canım şehrim. her halini biliyorum. soğuk, sıcak, karlı, yağmurlu, rüzgarlı, gergin, neşeli... her halini biliyorum ve her halinin bir ruhu var. 6 yıl yaşadım ama bir 6 yıl daha yaşarım iki kere düşünmem bile. ne güzel günler yaşadım, ne güzel anılar biriktirdim. beni ben yapan şehir eskişehir. artık seninle maceramızın bitmiş olmasını kabul etmek zor ama kabul etmemek de salaklık tabi.. artık fethedilecek bir istanbul var ve bununla ilgileniyorum.

ama seni çok özlüyorum canım şehrim. her fırsatta kaçacağım. 2 ay oldu gitmeyeli. ama pandemi harbi büyük bitirdi eskişehiri ya.

çok fazla evde yaşadım bu güzel memlekette. sırasıyla: şirintepe mahallesi, eskibağlar mahallesi, hoşnudiye mahallesi (barlar sokagında), yine hoşnudiye mahallesi (odeabankın sokagı sanırım odea kapandı emin degilim), yeni bağlar mahallesi, güllük mahallesi ve tekrar yenibağlar mahallesi. çoğu mahallesini tattım. hepsi ayrı güzel.

youtubea eskişehir yazıp yazıp izlemekten yoruldum. bir iş bulup orda yaşayabilsem mutlu olurdum aslında.. kim bilir