sözlük yazarlarının itirafları

Ruhumun dörtte üçü keder, dörtte birini gömdük çoktan toprağa, kıldık namazını, helali hoş olsun dedi katillerim hep bir ağızdan, biz baktık icabına, göz ucuyla da vicdanlarına. Allah kabul etsin, toprağı bol olsun.

Yakın geçmiş bir sürü hayal kırıklığı
Yakın geçmişime, fi tarihime, nasıl da öylesine, aklımı peynir ekmekle mi yemiştim acabalarla, tecrübe etmek gerekiyormuşlara, kalbindekini yaşasınlara, onlara, bunlara, güle oynaya siktirip giden eli kanlılara, zat-ı şahanem tarafından insan muamelesi gören dörtte birimi el birliği, gönül rahatlığı ile gömenlere, bitmeyen cümlelerime saygıyla…

Tüm sözlerim anlamlıydı bir bütün olarak değerlendirildiğinde ve alıntım yoktu, ölmeden önce değeri pek anlışılamamış ama öldükten sonra çok övülen
yazarların uzun paragraflarından.

Özgün ve üzgün buldular beni.
Buldukları gibi bırakmadılar.

inanç ihtiva etmeyen sözler, öngörüsüz hayaller, düpedüz imitasyon gerçekliklerine dayanamadım, kapıyı çarparak çıktım, çok mu ses çıkartmıştım?

Yok da olmadım, var da olamadım. Yok da edemediler, varlığımı inkâr da edemediler.

Benimle de olmadı, bensiz de yapamadılar.

Ben buradayım, bildiğim tek şey geri kalanı toparlamalıyım.