kış uykusu

Filmi izlerken başlarda nihal'in mıymıy tavırları benim de içimi baymıştı. O depresyonlu can sıkan hallerine anlam verememiş olsam da film ilerledikçe daha iyi anladım; kendini beğenmiş, narsist, en iyisini hep kendisinin bildiğini sanan, egoları arasında boğulan; sevdiğini ve özlediğini dahi kibrinden dolayı söyleyemeyen bencil biriyle birlikte olmanın kendisini sürüklediği boşluk ve değersizlik hissini.

--spoiler--
“Karşımızdakini olduğu gibi görmeyip onu tanrılaştırmak; sonra da sanki böyle bir tanrı olabilirmiş de olmuyormuş diye ona kızmak.”
--spoiler--

Filme sadece bu yönden bakmak filme haksızlık olur elbette. Aynı çatı altında birbirine yabancı halde yaşayan, fikirlerinin özü bir olsa da zıtlaşmayı tercih ederek güç mücadelesi haline getirdikleri hırsları ve egolarının çarpışmalarını izlemek kişiye farkındalık oluşturması açısından faydalıydı kanımca. "kötülüğe karşı koymamak" üstüne çalışma odasında başlayan mutfakta devam eden tartışmayı seyretmek de keyifliydi.

izlemek için hep ertelediğim, kafamın doluluğunu bahane ettiğim, sınav sonrasında ise büyük bir zihinsel rahatlık ve arınmışlıkla kendimi izleyerek ödüllendirdiğim muhteşem nuri Bilge Ceylan filmi.