ömer hayyam

bazı dörtlükleri var ki, okudukça kahkaha attıran..
hayyam ki; hem güldürür, hem düşündürür.

"dedim, ben artık kızıl şarabı içmem;
üzümün kanıymış bu, ben kan dökmek istemem.
gün görmüş aklım şaşırdı: sahi mi? dedi;
yok canım, şaka, ben nasıl içmem!

"oruç tutup namaz kılmaya kalktım geçende;
dedim; belki öyle ererim dileklerime.
yazık ki bir kuru yelle bozuldu abdestim;
bir damla şarapla da orucum gitti güme.."

bir de, yok yere adamın amına da koyar hayyam. öyle rubaileri vardır ki, aşka gelir insan..

"gece, gül bahçesinde ararken seni,
gülden gelen kokun sarhoş etti beni.
seni anlatmaya başlayınca güle,
baktım, kuşlar da dinliyor hikayemi."

dinleyin ulan kuşlar!