king diamond

yıllar sonra keşfetmem ve sadece ben mi biliyorum ki lan diye düşünürken, aslında bilmememin ayıp olduğunu kavradığım en "baba" metal grupların/şarkıcılarından biri.

ilk spiders lullabye albümünü bilgisayarıma nerden geldiğini bilmediğim bir şekilde dinlemeye başladım. albüm baştan sona bir örümcek hikayesi olarak devam ediyor. bir nevi opera mı desem müzikal mi desem pek alakam ve ilgim olmadığı için adını tam koyamasamda bir müzikli hikaye diyebiliriz.

şarkılarındaki vokal ses tonu değişimleri, güzel ritimleri ve gerekli duyguları hissettirmesiyle beni kendine bağladı.
şimdi evliyiz ve iki çocuğumuz var. konu sanki oraya gidiyormuş gibi oldu.ehe hee.. neyse.

en son youtube gezintilerinde metallica ile aynı sahnedeki performanslarını gördükten sonra vay anam serhat dedim içimden. daha önce konser görüntülerini bir çok kez izlemiştim (ki ilgisi olan izlemeli) ve o insan yığınını görüp vay be ne cahilim demiştim. tabi bilmemek ayıp değil öğrenmemek kakaymış.

yüksek ses ve alkolle güzel giden parçalara sahip, kulaklıkla ve tek başına dinlenmesi tercih edilmesi gereken metalci kardeşler diyelim, bitirelim.