joker

heath ledger'dan başka bir joker kabul etmediğim için vizyona girdikten ve malum ortamlara düştükten uzun bir süre sonra izlemediğim film. ancak yakın zamanda izledikten sonra 180 derece çark ederek film ve karaktere can veren joaquin phoenix hakkındaki fikirlerim değişti. buradaki jokeri heath ledger'la karşılaştırmıyorum çünkü joaquin phoenix ondan bağımsız bir iş çıkarmış. ne jack nicholson gibi fazla teatral, ne de jared leto gibi zorlamalık yoktu. merdivenlerdeki dans edişi, mimikleri, üzüntüsü, gülmesi vs. hepsi olağanüstüydü. efemine bir tarzı olsa da öfkesini ortaya çıkardığı her sahnede karizmatik ama bir o kadar ürkütücü bir havası var.