hoşgörü

hoş görmek...
hoş görülü olmak...

kolay değildir.
zor olanı başaran da, ancak erdem sahibi olandır.

ilk olarak tahammül gereklidir.
kendi gibi olmayana ya da hoşlanmadığı şeylere yaşam şansı verme-me- eğiliminde ol-ma-yandır.

böylece çeşitlilik yani hayat vuku bulur.
hayat çelişkidir. çelişkinin olmadığı yerde hayattan bahsedilmez.
tekdüzeliktir o.

oysa yaratıcı, her şeyi zıddıyla yaratırken ne çok şey anlatmıştır, anlayana...
öyle bir tahammülle yaratmıştır ki; kendine inanmayana dahi rızık verir.

kendine inanan, inanmayana iyi davranmaz ise; yaptığına "zulüm", şahsına da, inancına rağmen, "zalim" der.

notumsu: besmele çekmeden oturanı sofrasından kovana, "yaratıcısı nefes almaktan nasiplenmesine izin verirken sana ne oluyor!" diyen "arif" geliverdi aklıma.