bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

Aslında çok uzun şeyler yazdım sana ama sildim. 7 yıl oldu gidişinden sonra ve uzun zamandır sana yazmıyordum. Belki de yazıp yazıp sildiklerimizdir bizi rahatlatan. belki 2562 gün önce gitmiş olmasaydın herşey çok başka olurdu. Rahat uyu mekanın cennet olsun...

Arada geçen 7 senenin hiçbir anlamı yok.

Bir ay olmuş..
Aradan bir koca ay geçti. senin için şimdi yazabiliyorum. gidişin can acıttı, gidişin kalp parçaladı, gidişin ne kadar söylenecek söz varsa hepsini ezdi geçti. gidişin , gidişin...
aslında biliyordum elin de değildi . aslında gitmek istemezdin sen. ama nedense hala kabullenemiyorum bunu hala bir umutla bekliyorum. oysa ki ölüm değilmidir tüm umutları söndüren kaybeden. gittin aramızda ki yolların , insanların, hayatların bir önemi kalmadı artık. aramıza herşeyden önce başka bir hayat girdi çünkü. bu inançsızlıkla yaşamak zor. bir an geliyor hala hayattaymışsın gibi gülüyorum kahkahalarla yaptıklarını anlatıyorum sonra öyle bir an geliyor ki mıhlanıp kalıyorum yerim de ne elim kalkıyor ne gücüm yetiyor. sadece gitti diyebiliyorum .ve sessiz bir çığlıkla ağlamaya başlıyorum. biliyor musun? hiç bir teselli fayda etmiyormuş. hiç bir söz, kelime, cümle...
oysa ki ölülerin arkasından başkaları için ne cümlelerim olmuştu benim kendim için hiçbir anlam ifade edemedi o cümleler.
gülüşün,bakışın,yürüyüşün gözlerin...
erkendi be. çok erken. şimdi adının yanın da adımın anılması bile mutlu ediyor beni.
şimdi senden bahsedilince benden bahsedilmesi mutlu ediyor beni. biliyorum görüyorsun beni. biliyorum her zaman yanımdasın. belki de öyle düşünmek ,hissetmek istiyorum.ben bu yazıyı sana yazdım işte...
o uzaklarda nerede olursan ol kalbimdesin. ve öyle kalacaksın. hoşça kal.