ben bu yazıyı öylesine yazdım

Çok sıkkın ve çok üzgünüm sevgili insanlar.
Sebebi belli. Sebebi; insan olamamamız. Sebebi; yetiştirilmeyen vicdanlar. Sebebi; derdini en fazla, kuyruk sallayarak ya da hırlayarak, ya da değişik sesler çıkararak anlatabilen "insan"dan farklı canlılar olan hayvanlara edilen eziyet. Sebebi; bizlere öğretilen "insanla hayvanın arasındaki en ayırdedici şeyin, insanın düşünebilmesi" kuramının "insan böyle düşünüyor ve eyleme geçiyorsa öyle insanın ......" diye başlayan düşüncelerim.
Bir an olsun gözümün önünden gitmiyor görüntüleri o minnacık canın. Ve sanki ben insanlıktan iyice umudumu kesiyorum. Avazım çıktığı kadar bağırarak ağlamak istiyorum, o halde bile umutla bakan gözleri, lıkır lıkır suyu içişini gördükçe. Gerçekten insan olacak çocuklar yetiştiremeyeceksiniz lütfen üremeyin.çok da gerekli değil.
Bütün bu görüntüleri izledikten sonra , gerçekten size hayırlı mı oldu bayramlar?