insanı duygusallaştıran şeyler

küçüklük, çocukluk, ya da eski fotoğraflarına bakmak. bakarken, bitmeyen dostlukları veya biten dostukları da görünce hüzünlenmek. kendi çocukluğuna bakınca garip hissediyor insan. hayır yani, hayatın; sadece yaşının büyümesi dışında değişmese bile diyelim, vay be diyorsun, duygusallaşabiliyorsun. keşke hep çocuk kalsaydım diyen binlerce insan var iken, keşke hep çocuk kalma yetisi verseydi rabbimiz. gerçi içi halen çocuk ruhlu olan insanlar var deniyor ama çocuk olmak apayrı bir şeydi. her neyse hayırlısı.