yakup kadri karaosmanoğlunun yaban romanı

**Anadolunun bir ruhu vardı nüfuz edemedin.Bir kafası vardı;aydinlatamadin.Bir vücudu vardi;besleyemedin.Üstünde yaşadığı bir toprak vardi;işletemedin.Onu hayvani duyguların cehaletin yoksullugun ve kıtlığın eline bıraktın.O katı toprakla kuru göğün arasında bir yabani ot gibi bitti.Şimdi elinde orak buraya hasata gelmişsin!Ne ektin ne biçeceksin?.
**Gün geçtikçe daha iyi anlıyorum;Türk enteklektueli Türk aydın,Türk ülkesi denilen bu engin ve ıssız dünya içinde bir yalnız kişi.
**Benim icin bu bunak Türk Şeyhinin istanbulda ki Ingiliz subayindan farkı nedir?Her ikisinin ruhu ile benim ruhum arasındaki uçurum,aynı derecede deri ve karanlıktır.Bu da onun gibi beni kamçı ile dövecek ya da etimi bir zindanda curutmekten zevk alacaktır.
*** insan Türk olur da, nasıl Kemal Paşa'dan yana olmaz?
****Eğer, kendi emeklerimize, kendi ideallerimize göre yaşamak imkanının bulamadıksa bari kendi ölümümüzle ölelim. Ne doğduğumuz yeri, ne sevdiğimiz kimseleri, ne yüzümüzü, ne kalbimizi kendimiz seçebildik. Fakat ölümün her türlüsünü seçmek bizim elimizdedir.
Ben işte gider ayak bu gücümü, bu tek gücümü kullanacağım. Ölümlerin, bence en asili, en değerlisi, en tatlısıyla öleceğim.