bugün
- erkek sünnetine 18 yaş sınırı getirilmesi9
- kızılcık şerbeti 2 nci sezon finali9
- kendini bir görsel ile anlat19
- xdearm10
- jose mourinho34
- aktroll yazarları donuzlayıp umursamamak9
- herkesle iyi geçinmek18
- sözlükte kendinize yakın hissettiğiniz kişiler10
- sarılma ihtiyacı13
- zalbert ramstein13
- aşkım ben hiç osurmuyorum bizde genetik diyen kız16
- meral akşener17
- bursa9
- gizli samyelin moderatör olması13
- kuresel ikinma'nın sevgilisi19
- dünyanın en güzel kızını tarif et16
- evlendikten sonra çok daha iyisiyle karşılaşmak21
- gideon reid morgan jj9
- anın görüntüsü13
- icardi190555
- magicovento12
- sekse doymuş erkek12
- hafta içi avm kafelerinde oturan menopoz karılar12
- dem parti'nin tc kürdistan da işgalci açıklaması9
- en ilginç bilgiler11
- gizli samyel22
- küresel ıkınma9
- dinlilerin dinsizlere sürekli lakap takması12
- namaz kılmayan türk değildir12
- tatvan belediyesinde rte'nin resminin indirilmesi11
- dem parti'nin valiyi ölümle tehdit etmesi8
- dünyanın en güzel kızıyla karşılaşmak8
- albay kemal21
- kadir mısıroğlu mezarı18
- en sevmediğiniz sözlük yazarları10
- kemalistler 15 temmuzda ne yapıyordu20
- ankarayı sel aldı25
- haysenin1210
- ey müslümanlar inananlar haydi cumaya allah yoluna8
- eksi ruyalar için diktiğim tulum12
- kocasına kahvaltı hazırlamayan kadın kusurludur13
- uludağ sözlük aktrollerinin uçurulması9
- içinde hiç'a harfi geçmeyen bir cümle yazınü19
- güçlü kadınların ortak özellikleri21
- yazarların en sevdikleri diziler11
- okula gidiyorum sözlük10
- gay olanları toplum niye sevmiyor12
- yazarların cinsel tercihi15
- hangi sözlükçüyü dövmek istersiniz21
- peygamberlerin yahudi olması9
ölmüştür bir cok kez...
ilk adana depreminde yara almıstır, hafif. kücüktür daha, anlamamıstır hic biseyi, kapının sert carpması sanmıstır televizyonda en sevdigi dizisini izlerken. 3 gun arabada kalması oyundur o ve kardesi icin, gelecege donus serisi...
ailenin verdigi karar uzerine duzceye tasınır, arkadaslarından ayrılmak oyle zordur ki onun icin, hala oyunken her sey. yeni odasının her yerine eski arkadaslarının fotograflarını asmıstır gelin. ama baba izin vermez buna, "yapma boyle kızım, burda yeni arkadaslar edinmen lazım" der. denilen yapılır, ve ali'yle irem girmiştir artık hayatına. o 2 sene o kadar guzel gecmiştir ki, cocuklugum dedigi tum anıları orda yasamıstır corpse.
derken, 17 agustos. ilk karabasan, ilk korku...orta hasarlı eve ilk bakıs. ceset kokusunu ilk duyus, ilk kez bagırıs " sesimi duyan var mı" diye, ilk aglayıs arkadasların kurtarılmasını beklerken...
cadırda kalmaya baslamıstır sonra. araba brandası, guneslik ve semsiyeyle yapılmıs cadırda...zamanla topragın sogugunada alısır, boceklere de, tuvalaetin olmayısına da... elinde kase yemek arabasını beklerken, haline sukreder yine de, tek olmadıgı icin.
derken mevsim kotulesir. banyo yapmak icin gunduzden dısarı koydukları sular ısınmamaya baslar once, sonra yagmurlar, alabildigine, delicesine yagmurlar... kac gece su basar cadırı, kac gece yıkılır hatırlamaz bile... ona da alısır sonra, hayattayım der...
mevsim son kozlarını oynar burda. kar baslar. cadırı ayakta tutmak ilk hedefi degildir artık, ısınmak ister sadece, o sogukta, o ayazda sadece ısınmak...
cogu arkadasının ailesi pes eder, hasarlı da olsa girerler evlerine, soguktan. o kadar da yalvarır oysa ki geri gelin diye.
(#3791779)
son yıkım, son darbe zanneder corpse bugunu. 12 kasımdır tarih.ceset kokusundan maskeyle dolasma... benim sokagım, benim evim dedigin yerlerde enkazlar, enkazların altında arkadasların, tanıdıkların, ogretmenin... son bir umut yardım etme cabası, son bi tası da kaldırma, karsına cıkan matem... enkaz altından cıkan yangınları sondurme telası...
daha 13 yasında karsılasılan tum bu felaketler... baba da karar verir, dedenin yanına gondermeyi onları.iki kardes dedenin yanında gecirmeye baslar depremden sonraki ilk aylarını. 10 yasındaki kardesini iyi tutmanın derdinde kendini es gecer corpse. sonra aile bu konuya el atar ve tedaviler baslar.
evet artık, duzeldim, bitti her sey diye dusunmeye baslamıstır coktan.cocuklugu atamadıgı da burdan bellidir zaten. sonra lise 1'de okulun munazara takımına girer corpse. finallerde yarısmak icin antalya'ya giderler. tum aile, tum sınıf.
konu birlikteliktir. corpse'un durumundan dolayı deprem konusuna girmeme kararı alır grup, ve konusmalar baslar, her sey mukemmeldir, ta ki kapanıs konusmalarına kadar. karsı takımdan kız kalkar ayaga ve slayt gosterileri baslar. corpse bakmaz once, kafasını cevirdiginde gordugu ilk seyse kendi evidir, yıkılmıs halde! turk filmi gibidir, gercegin ta kendisidir hatta, seyirciler arasındaki ailesini direk arka tarafa alırlar, corpse gitmez, dagılmıstır, nefes alamaz ama yine de gitmez...
son konusmayı yapmak uzere sahneye cıkar. elindeki kagıtları yırtar once. ilk cumlesiyse su olur:
" ben bir depremzedeyim, ve ilk gordugunuz evde benim evimdi..."
herkes donar bir sure, derin bir nefes alır corps, delercesine cigerlerini, ve su siire baslar;
evimiz vardı yok
kapımız vardı yok
kapımız yok
bacamız yok
kar yağıyor üstümüze
üşüyoruz çoluk çocuk
sesimizi duyan gelsin
gelip bize bir el versin
allah'ını seven gelsin
yaklasık 15 dakika sonra son cumlesini soyleyebilmiştir ancak, yutkunmaktan, aglamaktan, ayakta durmaya calısmaktan...
o gun anlar, hic bir zaman o yara gitmez, bir sekilde, her ne kadar unutmak istesende o yine bir sekilde cıkacaktır karsına. sil bastan olamaz bunda, ah keske olsa...
her deprem baslıgını gordugunde salya sumuk aglamaktan bıkmıstır zira, her haberde yureginin agzına gelmesine dayanamaz artık. su an istanbul'da her an yaklasan depremi bekler sadece, korkarak, acı cekerek...
korkusu ölüm degildir kesinlikle. yalnızlık... ailesi 14 saat uzaktayken, en yakın akrabasıyla arasında 4 saat varken, su asık oldugu sehirde tek basına kalmaktır korkusu, depremden sonra. binanın onunde tek basına kendine gelmeye ugrasmaktır, dısarıda bekleyenin olmadıgını bilerek enkazda kalmaktır korkusu...
korkar corpsebride, hem de deli gibi, hic olmadıgı kadar, kanatırcasına...
ilk adana depreminde yara almıstır, hafif. kücüktür daha, anlamamıstır hic biseyi, kapının sert carpması sanmıstır televizyonda en sevdigi dizisini izlerken. 3 gun arabada kalması oyundur o ve kardesi icin, gelecege donus serisi...
ailenin verdigi karar uzerine duzceye tasınır, arkadaslarından ayrılmak oyle zordur ki onun icin, hala oyunken her sey. yeni odasının her yerine eski arkadaslarının fotograflarını asmıstır gelin. ama baba izin vermez buna, "yapma boyle kızım, burda yeni arkadaslar edinmen lazım" der. denilen yapılır, ve ali'yle irem girmiştir artık hayatına. o 2 sene o kadar guzel gecmiştir ki, cocuklugum dedigi tum anıları orda yasamıstır corpse.
derken, 17 agustos. ilk karabasan, ilk korku...orta hasarlı eve ilk bakıs. ceset kokusunu ilk duyus, ilk kez bagırıs " sesimi duyan var mı" diye, ilk aglayıs arkadasların kurtarılmasını beklerken...
cadırda kalmaya baslamıstır sonra. araba brandası, guneslik ve semsiyeyle yapılmıs cadırda...zamanla topragın sogugunada alısır, boceklere de, tuvalaetin olmayısına da... elinde kase yemek arabasını beklerken, haline sukreder yine de, tek olmadıgı icin.
derken mevsim kotulesir. banyo yapmak icin gunduzden dısarı koydukları sular ısınmamaya baslar once, sonra yagmurlar, alabildigine, delicesine yagmurlar... kac gece su basar cadırı, kac gece yıkılır hatırlamaz bile... ona da alısır sonra, hayattayım der...
mevsim son kozlarını oynar burda. kar baslar. cadırı ayakta tutmak ilk hedefi degildir artık, ısınmak ister sadece, o sogukta, o ayazda sadece ısınmak...
cogu arkadasının ailesi pes eder, hasarlı da olsa girerler evlerine, soguktan. o kadar da yalvarır oysa ki geri gelin diye.
(#3791779)
son yıkım, son darbe zanneder corpse bugunu. 12 kasımdır tarih.ceset kokusundan maskeyle dolasma... benim sokagım, benim evim dedigin yerlerde enkazlar, enkazların altında arkadasların, tanıdıkların, ogretmenin... son bir umut yardım etme cabası, son bi tası da kaldırma, karsına cıkan matem... enkaz altından cıkan yangınları sondurme telası...
daha 13 yasında karsılasılan tum bu felaketler... baba da karar verir, dedenin yanına gondermeyi onları.iki kardes dedenin yanında gecirmeye baslar depremden sonraki ilk aylarını. 10 yasındaki kardesini iyi tutmanın derdinde kendini es gecer corpse. sonra aile bu konuya el atar ve tedaviler baslar.
evet artık, duzeldim, bitti her sey diye dusunmeye baslamıstır coktan.cocuklugu atamadıgı da burdan bellidir zaten. sonra lise 1'de okulun munazara takımına girer corpse. finallerde yarısmak icin antalya'ya giderler. tum aile, tum sınıf.
konu birlikteliktir. corpse'un durumundan dolayı deprem konusuna girmeme kararı alır grup, ve konusmalar baslar, her sey mukemmeldir, ta ki kapanıs konusmalarına kadar. karsı takımdan kız kalkar ayaga ve slayt gosterileri baslar. corpse bakmaz once, kafasını cevirdiginde gordugu ilk seyse kendi evidir, yıkılmıs halde! turk filmi gibidir, gercegin ta kendisidir hatta, seyirciler arasındaki ailesini direk arka tarafa alırlar, corpse gitmez, dagılmıstır, nefes alamaz ama yine de gitmez...
son konusmayı yapmak uzere sahneye cıkar. elindeki kagıtları yırtar once. ilk cumlesiyse su olur:
" ben bir depremzedeyim, ve ilk gordugunuz evde benim evimdi..."
herkes donar bir sure, derin bir nefes alır corps, delercesine cigerlerini, ve su siire baslar;
evimiz vardı yok
kapımız vardı yok
kapımız yok
bacamız yok
kar yağıyor üstümüze
üşüyoruz çoluk çocuk
sesimizi duyan gelsin
gelip bize bir el versin
allah'ını seven gelsin
yaklasık 15 dakika sonra son cumlesini soyleyebilmiştir ancak, yutkunmaktan, aglamaktan, ayakta durmaya calısmaktan...
o gun anlar, hic bir zaman o yara gitmez, bir sekilde, her ne kadar unutmak istesende o yine bir sekilde cıkacaktır karsına. sil bastan olamaz bunda, ah keske olsa...
her deprem baslıgını gordugunde salya sumuk aglamaktan bıkmıstır zira, her haberde yureginin agzına gelmesine dayanamaz artık. su an istanbul'da her an yaklasan depremi bekler sadece, korkarak, acı cekerek...
korkusu ölüm degildir kesinlikle. yalnızlık... ailesi 14 saat uzaktayken, en yakın akrabasıyla arasında 4 saat varken, su asık oldugu sehirde tek basına kalmaktır korkusu, depremden sonra. binanın onunde tek basına kendine gelmeye ugrasmaktır, dısarıda bekleyenin olmadıgını bilerek enkazda kalmaktır korkusu...
korkar corpsebride, hem de deli gibi, hic olmadıgı kadar, kanatırcasına...
güncel Önemli Başlıklar