bugün

pride and prejudice

jane austen'in romantik romani. farkli ve saf bir romantizm vardir; herhangi bir temas dokunus olmadan, opmeden, sevismeden bircok cesit 'his'sin yasanabilecegini gosterir. etkileyicidir, sevimlidir, iyi hissettirir.

Ayrica, normalde kitaplardan uyarlama filmleri yetersiz bulan biri olarak, 2005 yapimi olan filmini cok cok cok sevdim. oyuncu secimlerini cok basarili buldugum bu filmde kimyalarin da acayip tuttugunu dusunuyorum. ozellikle mr. darcy'i canlandiran matthew macfayden'in resmen dokturdugu, sadece bakislariyla bile hem magrur hem gururlu, hem asik hem yenilmis, hem kabullenmis hem savasmaya devam eden kisiligi ile ve kitaptaki tum hissiyatin bize gecirilebildigi sahane bir yapim olmustur. kitaptaki romantik diyaloglar ve vurucu donum noktalari (evlilik teklifleri, baba kiz konusmasi vs) filmde cok guzel muziklerle daha da vurucu ve kalp eriten hale getirilip vurgulanmistir.

son olarak; once kitabi, sonra filmi.