hayatın boka sarmaya başladığı yaş

Benim için 17. En radikal kararlarımı almaya başladığım, çoğu insanı hayatımdan çıkarttığım, herkesten uzaklaştığım, kendi yalnızlığıma kapandığım yaşım olur kendileri. Bir şeylerin farkına varmaya başladığım yaştır ayrıca. Hayatın tozpembe olmadığını, yapmam gereken belli başlı şeylerin olduğunu fark etmiştim. Benim büyüdüğümü ilk bu zamanlarda anlamıştım. insanların sadece birer durak, vakti gelince senin onlardan onların senden ayrıldığını öğrenmiştim. Artık daha az gülmeye, daha az konuşmaya başlamıştım. Kısacası beni derinden etkilemişti ve her şey giderek berbat bir hal almıştı. Düzelecek gibi de durmuyor.