zorunlu kalarak ismail yk dinlemek

bazen öyle bir denk gelirki kaçtıkça kovalar bela insanı. buda öyle bir durumdur işte. yurttasındır kantinde oturmak istersin inersin bi güzel çayını alır muhabbete girişirsin arkadaşlarınla sonra bi kaç kendini bilmez gelir ve arka arkaya müzik kutusuna ismail yk yada türevlerinin tüm albümünü sıra sıra atarlar sesinide sonuna kadar açarlar. odalara kadar gider o ses kimbilir belkide birileri o sesle uyanıodur o anda. neyse efendim dersin ki sıktı bu yurt kantin hadi çarşıya gidelim adam gibi oturur müzik dinler konuşuruz. minibüse bi binersin aha açmış minibüsçü ismail yk'yı hiç acımıyo insana. işte böle bi serüvendir ismail yk dinlemek. *