suskunlar

ihsan oktay anar'ın en beğendiğim romanı. diğerlerinin de ayrı ayrı hatıraları var tabi ki. ancak suskunlar; tasavvufun eşsiz lezzetini, kainatın hamurunda bulunan musikinin ehemmiyetini ve sofular ile sufiler arasındaki ayrımları bütün yalınlığı ile okuyucunun önüne seren bir başyapıt. içinde aforizma niteliğinde erbabının elinde kitap olacak özlü sözler barındıyor kitap:

''kusur benim imzamdır''

''hakikati görenin başka bir şey görmeye ihtiyacı yoktur''