bugün

idam cezası

ceza değildir. çünkü ölen kişi artık acı çekmez ya da herhangibir duygu hissetmez. yani aksine ölümü bir kurtuluş olarak yorumlayabiliriz.lakin yaşayan insan acı, utanç ve üzüntü duyabilir. birisine bir ceza verilecekse o kişinin acı çekebileceği bir ceza verilmelidir. acıyı, utancı ve üzüntüyü yaşatabilecek cezalardan biri de hayatını kapkaranlık bir hücre içerisinde tek başına geçirmek olabilir. hayatını hiç kimseyle konuşmadan, bir yere gitmeden, içindekilerini paylaşamadan, anlatamadan, istediğin yemeği yiyemeden, istediğini yapamamaktan ve daha birçok temel ihtiyaçlardan mahrum kalmak bir insana verilebilecek en büyük cezadır.

o yüzden idam olsa olsa bir kurtuluş olur, ceza olmaz. çünkü ölen insan artık hiçbir şey hissetmez.

bir de idam cezasının doğruluğunun ya da yanlışlığının başka ülkelerde uygulanıp uygulanmamasıyla değil, akla danışarak karar verilebilir. dünyanın bir yerinde bu var, uygulanıyor demek ki bu doğru ya da dünyada bunu uygulayan yok, doğru olsa uygulanırdı demek ki bu yanlış demek aklımızı devre dışı bırakmaktır.