çocukken yapılan garip iyilikler

ilkokuldayım. Akşamları annemle okula gittiğimizde onlar dersteyken ben de koridorlarda takılırdım. Bahçede oynardım. Gel zaman git zaman bir tane hizmetli abiyle arkadaş oldum. 2ye gidiyor olabilirim belki 3. Uzun boylu, hafif turuncu saçlı bir abiydi. Baya da sevmiştim onu. Bir sure sonra hep onunla takılmaya başladım annemi beklerken. Ben de yardım edeyim diye temizlik yapmaya başladım onunla. Tuvaletleri bile siliyordum onunla beraber. O zamanlar da sut dağıtılırdı. Böyle koli gelirdi sınıfa. Hoca birer birer verirdi. işte yine dağıtılıyor. Bir baktım o abi girdi sınıfa. Geldi kendi sütünü bana verdi. Çok duygulanmıştım. Hala duygulanırım hatırladıkça. Yıllar sonra öğrendim ki o abi, saçları güneş gibi parlayan abi kanserden vefat etmiş. Bunu oğrendiğimde içimi hüzün kaplamıştı. Keşke daha fazla yardım edebilseydim. Mekanın cennet olsun güzel abim.