bugün

sevgiliyi aldatmaya sevgiliyi ikna etmek

başlıkta kastedileni tam karşılamayacak ama benim de minik bir anım var.

sanıyorum iki sene geçti üzerinden.
gündüz çok yorulmuş erkenden uyumuşum.gece iki gibi ısrarla telefonum çalıyor, bakıyorum sevgilim.
uyuduğumu da biliyor niye arıyorsun uykumdan ediyorsun diye kızıyorum.
baktım hüngür hüngür ağlıyor, korkuyorum başta bir şey oldu diye ama sonra ne bok yediğini anlatıyor.

eskişehirde yaşıyordu o, ben ankarada.o gece arkadaşları bara gitmiş, kendisine illa sen de gel demişler, gitmiş.
orada bir kızla yakınlaşmışlar, kız buna sürtünerek dans etmiş, öpmüş, bir nevi ayaküstü sevişmişler kısaca.
ağlayarak anlatıyor bunları bense sinir krizi geçiriyorum, köpek gibi seviyorum çocuğu aklım almıyor yaptığını.
sonra kapatıyorum telefonu, defalarca arıyor mesaj atıyor hepsini cevapsız bırakıyorum.ertesi gün geliyor ankaraya.
gün boyu dil döküyor affetmem mümkün değil diyorum ama çok da seviyorum.aklıma şahane bir fikir geliyor sonra, tamam affedeceğim diyorum ama bir şartım var.bu akşam seninle bir bara gideceğiz, o kızla ne yaptıysanız ben de gözünün önünde başka bir erkekle yapacağım diyorum.başta diretiyor ama ayrılmamak için kabul ediyor.

sonra gece bara gidiyoruz, gözüme kestirdiğim hoş bir erkeğe yaklaşıyorum.
biraz muhabbet edip dans etmeye başlıyoruz, bizi izliyor delirerek.zerre de içim acımıyor tabii ki.çünkü haketti.

ellerimi çocuğun ensesinde birleştiriyorum, minik buseler konduruyorum boynuna.hissediyorum o esnada kabaran bir şeyler.öpmeye yelteniyor, o sırada benimki çocuğa yumruğu basıyor, bir iki dalaşma sonrası beni tutup dışarı çıkarıyor.

sinirden kudurmuş ama benim içim hâlâ soğumamış.
oturuyoruz bir kenara, yine ağlamaya başlıyor, kaldırıyorum kafasını bir öpücük konduruyorum burnuna.(en çok bunu severdi çünkü)
artık bitti, büyük bir hata yaptın bu gece de ödeştik.şimdi siktir git diyorum ve uzaklaşıyorum oradan...

devamı da var tabii, başka zamana anlatırım belki.parmaklarım koptu.öptüm.